مقاومت به انسولین
مقاومت به انسولین شرایطی است که شامل کاهش حساسیت سلولهای بدن به عملکرد انسولین می شود (به
عنوان مثال کاهش حساسیت به انسولین(. مقاومت به انسولین با کاهش حساسیت گیرندههای انسولین نسبت به
انسولین مشخص میشود. این کاهش حساسیت به اثرات انسولین در نتیجه تولید مداوم انسولین است، در حدی
که سطوح باالیی از انسولین به طور خطرناکی میتواند ایجاد شود. 52 ٪از جمعیت ایاالت متحده، مقاومت به
انسولین دارند )احتماالً این آمار در مورد سایر کشورهای غربی نیز وجود دارد(. انسولین انتقال ویتامین C به
سلول را تسهیل میکند و مقاومت به انسولین که بیماران دیابت را رنج میدهد، ممکن است حمل و نقل
ویتامین C به سلولها را مختل کند.
7/6 درصد افراد 52 تا 52 ساله مقاومت به انسولین دارند.
2/34 درصد افراد 62 تا 72 ساله مقاومت به انسولین دارند.
مواردی که ممکن است باعث مقاومت به انسولین شوند:
– مصرف زیاد فروکتوز ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود.
– مصرف بیش از حد ساکارز ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود.
– مصرف بیش از حد کربوهیدراتها ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود.
– مصرف بیش از حد کافئین ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود.
– مصرف زیاد نوشابهها ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود.
– مصرف بیش از حد الکل ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود.
– آزاد سازی یا تولید درونزای بیش از حد انسولین ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود (ازطریق سیکل معیوب)
– تولید بیش از حد کورتیزول ممکن است باعث مقاومت به انسولین در عضالت شود.
– استروژن های برون زا ممکن است خطر مقاومت به انسولین را در زنان بعد از یائسگی افزایش دهد،
توسط استفاده از استروژن به عنوان بخشی از درمان جایگزینی هورمونHRT) ) مصرف بیش از حد اسیدهای چرب اشباع و اسید چرب ترانس ممکن است باعث مقاومت به
انسولین شود.
– پروتئین Reactive-C یک نشانگر زیستی مقاومت به انسولین است.
– افزایش سطح اسید اوریک ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود.
– چاقی ممکن است خطر مقاومت به انسولین را افزایش دهد.
– استرس بیش از حد ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود.
– رژیم غذایی با شاخص گلیسمی باال ممکن است خطر مقاومت به انسولین را افزایش دهد.
مقاومت به انسولین ممکن است با این بیماریها مرتبط باشد:
– مقاومت به انسولین ممکن است خطر حمله قلبی را افزایش دهد.
– مقاومت به انسولین ممکن است خطر ابتال به بیماری ایسکمیک قلب را افزایش دهد )به دلیل
افزایش سطح انسولین که با بیماری ایسکمیک قلب مرتبط است(.
– مقاومت به انسولین ممکن است باعث فشار خون باال شود.
– مقاومت به انسولین ممکن است باعث سکته مغزی شود.
– مقاومت به انسولین ممکن است به پیشرفت بیماری آلزایمر کمک کند.
– مقاومت به انسولین یکی از عالئم دیابت شیرین نوع 2 است و از ویژگیهای اصلی آن است. مقاومت به انسولین ممکن است خطر آترواسکلروز را افزایش دهد.
– مقاومت به انسولین ممکن است خطر ابتال به سرطان سینه را افزایش دهد.
– مقاومت به انسولین ممکن است خطر ابتال به سرطان پروستات را افزایش دهد.
مقاومت به انسولین ممکن است باعث سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شود، شواهدی وجود دارد که مقاومت به انسولین دلیل اصلی (PCOS) است.
– مقاومت به انسولین ممکن است باعث ایجاد کبد چرب غیر الکلی )NASH )شود که شکلی از کبد
چرب است.
– مقاومت به انسولین ممکن است منجر به افزایش سطح سرمی کلسترول، تری گلیسیرید و کاهش
سطح کلسترول HDL شود.
– مقاومت به انسولین ممکن است دلیل اصلی خستگی باشد.
موادی که ممکن است مقاومت به انسولین را کاهش دهند:
– اسید آمینههایی که ممکن است مقاومت به انسولین را کاهش دهد. )آرژنین، لوسین، تورین وNAC)
– DHEA
– تستوسترون
– مالتونین
لیپیدها
– لینولئیک اسید متصل (CLA)
– گاما لینولنیک اسید(GLA)
– آلفا-لینولنیک اسید(LNA)
– اسید چرب امگا -3
– Docosahexaenioc )DHA)
– Eicosapentaenoic Acid )EPA)
مواد معدنی
– کلسیم
– منیزیم
– پتاسیم
– سلنیوم
– کروم
– فلز روی
– کوآنزیم Q10 ممکن است مقاومت به انسولین را کاهش دهد.
ویتامینها
– C ویتامین
– اسید فولیک
– A ویتامین
– بیوتین
– ویتامین D
– ویتامین E
– ویتامین K
– اسید لیپوئیک
گیاهان
– زنجبیل
– دارچین
– خربزه تلخ
– چای سبز
– تخم شربتی
– دانههای انگور
– تخم شنبلیله
روغنهای رژیمی
– روغن ماهی
– روغن کبد ماهی کاد
ورزش
– ورزش منظم ممکن است مقاومت به انسولین را کاهش دهد.
هوازی
– ایزوتونیک
- مقاومت به انسولین - آوریل 5, 2021
- بزرگی پروستات BPH - ژانویه 16, 2021
- فیبر خوراکی - دسامبر 15, 2020