علل چاقی
– یک رژیم با شاخص گلیسمی بالا ممکن است خطر چاقی را افزایش دهد.
– مصرف زیاد غذاهای سرخ شده و فست فود به دلیل کالری زیاد.
– پرخوری.
– مصرف بیش از حد قند ساده (گلوکز، ساکاروز و فروکتوز).
– مصرف زیاد کربوهیدرات‌های رژیمی.
– مصرف زیاد چربی‌های رژیمی.
– مصرف بیش از حد کالری خطر چاقی را افزایش می دهد.
– اسیدهای چرب ترانس ممکن است اندازه و مقدار بافت چربی (چربی بدن) را افزایش دهد.
– قرار گرفتن در معرض سموم محیطی مانند (بیس فنول (A ممکن است کمک به چاقی باشد.
– مصرف زیاد منو سدیم گلوتامات (MSG) ممکن است باعث چاقی شود.
– سطوح بالای کورتیزول به پیشرفت چاقی کمک می کند.
– افزایش سطح انسولین و مقاومت به انسولین ممکن است خطر چاقی را افزایش دهد.
– تولید / انتشار بیش از حد پرولاکتین ممکن است در چاقی موثر باشد.
– سطوح بالای Reverse T3 ممکن است باعث چاقی شود.
– روی زیاد با چاقی در ارتباط است.

چاقی می‌تواند سبب موارد زیر شود:
– ممکن است خطر ابتلا به فشار خون بالا را افزایش می دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به بیماری ایسکمیک قلب را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به سکته مغزی (ایسکمیک) را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به فشار خون ریوی را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به آترواسکلروز را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به رگ‌های واریسی را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به بیماری کلیه و سنگ کلیه را افزایش دهد.
– ممکن است سیستم ایمنی را مختل کند که امکان دارد خطر ابتلا به بیماری‌های ویروسی و
عفونت‌های باکتریایی افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان را افزایش دهد (سرطان پستان، سرطان
دهانه رحم، رحم، آندومتر، تخمدان، پروستات، لوزالمعده، پوست،…).
– ممکن است خطر افزایش سطح سرمی کلسترول و کاهش کلسترول HDL را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به دیابت شیرین نوع 2 را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به کمردرد و زانو درد را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهد.
– ممکن است باعث ولع مصرف کربوهیدرات شود.
– ممکن است خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد (به واسطه افزایش کورتیزول که باعث
-اهش سروتونین میشود).
– ممکن است خطر ابتلا به وقفه تنفسی در خواب را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به آسم را افزایش دهد.
– ممکن است خطر ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) را افزایش دهد (تقریباً 40٪
بیماران PCOS دارای اضافه وزن هستند).
– ممکن است سطح اسید اوریک را افزایش دهد.

1. بلوبری
2. جو دوسر
3. گردو
4. انار
5. ماهی (امگا 3)
6. روغن زیتون (امگا 6)
7. کرفس
8. موز
9. سیر
10. آووکادو

کلسیم نقش مهمی در ایجاد و حفظ استخوان‌های محکم ایفا می‌کند. کلسیم برای عملکرد قلب، ماهیچه‌ها
و اعصاب ضروری است. برخی مطالعات نشان می‌دهند که کلسیم همراه با ویتامینD، ممکن است برای
سلامت استخوان مفید باشد و شاید از شما دربرابر سرطان، دیابت، وزن و فشار خون بالا محافظت کند.
کلسیم نقش عمده ای در سلامت ما و استخوان‌ها و دندان‌ها دارد، اما این ماده معدنی سازنده استخوان،
در سایر زمینه‌های سلامتی ما از جمله مدیریت وزن و کاهش علائم پیش از قاعدگی دارای اهمیت است.
زنان پس از یائسگی کلسیم را با کارایی کمتری جذب می کنند.- این امر ریسک ابتلا به پوکی استخوان
در آن‌ها را افزایش می‌دهد.

فواید کلسیم برای سلامتی

– ممکن است عملکرد غده آدرنال را افزایش دهد.
– ممکن است فشار خون را کاهش دهد.
– ممکن است در پیشگیری از ایجاد سنگ کلیه کمک کند.
– اختلالات در کلسیم ممکن است عامل مهمی در پاتوژنز فشار خون باشد.
– ممکن است به پیشگیری از سکته مغزی (هر دو فرم) کمک کند.
– ممکن است ریتم قلب را در بیماران مبتلا به آریتمی عادی کند.
– کلسیم می‌تواند در پیشگیری از یبوست کمک کننده باشد و سوزش معده را تسکین دهد.
– ممکن است در بهبود زخم معده کمک کند.
– کلسیم می‌تواند به جلوگیری از برخی از انواع سرطان کمک کند ( توده مغزی، مننژیوم، روده بزرگ و تخمدان)
– ممکن است سطح کلسترول کل خون را تا 6٪ کاهش دهد و به افزایش HDL کمک کند، همچنین سطح LDL را 11٪ کاهش دهد.
– 98% کلسیم بدن در استخوان‌هایی متمرکز شده است که کلسیم در تشکیل و رشد آن استخوان‌ها نقش دارد. دریافت بهینه کلسیم ممکن است به پیشگیری از شکستگی استخوان کمک کند، و یک رابطه قوی بین کمبود کلسیم و پوکی استخوان وجود دارد.
– ممکن است به درد استخوان کمک کند.
– ممکن است به دردهای مفصلی و برخی از کمردردها کمک کند.
– ممکن است به ضعف عضلات و گرفتگی عضلات کمک کند.
– ممکن است به جلوگیری از آب‌مروارید کمک کند.
– ممکن است از سرطان (روده بزرگ، تخمدان و مغز) پیشگیری کند.
– ممکن است برای پیشگیری / درمان بیماری آلزایمر مفید باشد (ممکن است آنزیم کولین استیلاز را فعال کند که باعث تولید استیل کولین میشود. (انتقال دهنده عصبی که بیشترین اختلال را در بیماری آلزایمر دارد)

منابع غذایی کلسیم ( میزان میلی گرم کلسیم در هر 100 گرم)

دانه‌ها
– سبوس گندم       119
– گندم سیاه         114
– جوانه‌گندم         72
– چاودار              38

لبنیات
– پنیر سوئیسی  950
– کشک               646
– شیر گاو           115
– شیر بز             129
– زرده تخم مرغ     131

غذاهای دریایی
– گوش ماهی       115
– ماهی قزل آلا     105

منیزیم یک ماکرو مینرال قلیایی است که به عنوان الکترولیت عمل میکند، ماده مغذی مهمی برای حمایت
از قلب و عروق محسوب میشود. منیزیم در بیش از 330 واکنش آنزیمی که برای تولید ATP( سوخت
همه سلولهای بدن) حیاتی هستند، شرکت میکند. منیزیم همراه با پتاسیم کاتیون اصلی داخل سلولی
هستند، الکترولیتی که جریان الکتریکی مثبت را هدایت میکند.
کمتر از 2 ٪ آمریکاییها دچار کمبود منیزیم شدهاند، کمبود منیزیم میتواند ناشی از دریافت ناکافی منیزیم
از رژیم غذایی باشد یا از دست رفتن منیزیم به واسطه بیماریهایی مانند دیابت، مشکلات گوارشی
(سندروم روده تحریک پذیر، syndrom gout leaky ،بیماری سلیاک، جذب ضعیف، اسهال مزمن)
باشد.
مطالعه ای در این زمینه حاکی از عدم مصرف منیزیم روزانه به میزان کافی در 03 ٪ جمعیت بود.
منیزیم ممکن است به جلوگیری از حمله قلبی کمک کند و احتمال مرگ پس از حمله قلبی را کاهش
میدهد:
آریتمی شدید ممکن است در نتیجه کمبود منیزیم رخ دهد- کمبود شدید منیزیم ممکن است منجر به آریتمی
کشنده و تاکی کاردی در بیماران مبتال به بیماری قلبی شود.
منیزیم ممکن است باعث پیشگیری از آترواسکلروز شود بهطوریکه مانند یک مسدود کننده کانال کلسیم
عمل کند و در نتیجه حاللیت کلسیم را افزایش دهد.
سولفات منیزیم، نمکهای اپسوم، یک ملین عالی برای یبوست است که جذب طبیعی آب از روده را
کاهش میدهد و باعث حرکت روده میشود.
در بیشتر بیماران دیابت شیرین کمبود منیزیم دیده میشود و ممکن است مقاومت به انسولین در نتیجه
کمبود منیزیم رخ دهد که منجر به دیابت شود.
منیزیم ممکن است باعث افزایش HDL شود و سطح سرمی LDL را کاهش دهد و اکسید شدن کلسترول
LDL را مهار کند.
منیزیم در سالمت استخوانها نقش دارد؛ 46 ٪ منیزیم بدن در استخوان متمرکز شده است.
به نظر میرسد کمبود منیزیم در سلولهای عضالنی عاملی در ایجاد فیبرومیالژیا (درد ماهیچه) است. 24 ٪ از کل
منیزیم بدن در عضالت ذخیره شده است و نقش منیزیم در عضالت، اطمینان از رسیدن اکسیژن کافی به
عضله است. و نیز منیزیم در حرکت عضالت و انتقال تکانهای عصبی به عضالت کاربرد دارد.
منیزیم هنگامیکه دقیقا قبل از خواب مصرف شود، امکان بهبود در کیفیت خواب را ایجاد میکند.

منیزیم ممکن است با این مواد تداخل داشته باشد:
وجود منیزیم زیادی ممکن است باعث جلوگیری از آزاد شدن استیل کولین شود.
وجود منیزیم زیادی ممکن است کلسیم را کاهش دهد چرا که منیزیم برای جذب، با کلسیم رقابت می کند-
نسبت منیزیم به کلسیم باید1 به 2باشد مصرف منیزیم بالاتر از این نسبت باعث دفع کلسیم میشود.
مکمل منیزیم نباید همزمان با تتراسایکلینها استفاده شود )زیرا منیزیم ممکن است در جذب و اثربخشی
تتراسایکلینها تداخل ایجاد کند( داروهای وابسته به شرکت های داروسازی.

کمبود منیزیم می تواند باعث موارد زیر شود:
– اسپاسم عضله
– کلسیفیکاسیون عروق
– اضطراب
– افسردگی
– فشار خون
– سلامت استخوان
– خواب

غذاهایی که دارای منیزیم باالیی هستند:
– mackerel ماهی
– شکالت تلخ
– ماهی تن
– ماهی سالمون
– بادام
– برنج قهوه ای
– ماست
– لوبیا سفید
– اسفناج
– برگ چغندر
– تمر هندی
– بامیه
– آواکادو
– سیب زمینی با پوست
– سویای تازه و سبز

كربوهیدرات‌ها منبع انرژی و گرما هستند، که بدن پس از تبدیل به گلوکز از طریق گلیکوژن که بعداً دوباره به گلوکز تبدیل می شود، از آن استفاده می‌کند.

انواع کربوهیدرات:

– کربوهیدراتهای ساده (مونوساکاریدها و دی ساکاریدها) قندهای ساده

– کربوهیدرات های پیچیده (پلی ساکاریدها)

۱- اثرات سمی قندهای ساده

– ممکن است با ایجاد اتصالات عرضی(گلیکوزیلاسیون) در پروتئین‌های بدن روند پیری را تسریع کند.

– ممکن است تولید آدرنالین در بدن را افزایش دهد.

– ممکن است خطر فشار خون بالا را به دلیل Cross-Linking افزایش دهد.

– به دلیل اتصال متقابل ممکن است به مخازن خون آسیب برساند.

– ممکن است سندرم روده تحریک پذیر (با کاهش اثر بافر پلی ساکارید) را تشدید کند.

– ممکن است باعث نفوذ پذیری روده شود.

– ممکن است به کلیه ها آسیب برساند به دلیل Cross-Linking

– ممکن است سلول‌های سرطانی را تغذیه کند و خطر سرطان روده بزرگ و سرطان معده را افزایش دهد.

– ممکن است خطر آب مروارید را افزایش دهد.

– ممکن است سیستم ایمنی را مختل کند .نوتروفیل‌ها میتوانند عملکردی مانند فاگوسیت‌ها داشته باشند که قندهای ساده این توانایی را مختل می‌کنند.

– ممکن است باکتریهای مضر Candida Albicans (مخمر) را تغذیه کند.

– ممکن است به تولید بیش از حد کلسترول درونزا و کاهش کلسترول HDL کمک کند. قندهای ساده به تری‌گلیسیرید تبدیل شده و سپس به عنوان بافت چربی (چربی) در بدن ذخیره می‌شوند.

– ممکن است باعث چاقی شود.

– ممکن است باعث خستگی شود.

– ممکن است تولید رادیکال های آزاد را تحریک کند.

– ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد.

– ممکن است ریسک سندرم قبل از قاعدگی (PMS) را افزایش دهد.

– ممکن است به پوست آسیب برساند و به دلیل اتصال متقابل کلاژن باعث ایجاد چین و چروک شود.

مصرف بیش از حد قندهای ساده ممکن است در موارد زیرتداخل ایجاد کند:

– ممکن است باعث کاهش مواد معدنی منیزیم و پتاسیم شود.

– ممکن است باعث کاهش ویتامین C و ویتامین B6 شود.

قندهای ساده رژیم غذایی

– نوشابه‌ها محتوی 33٪ (گلوکز + فروکتوز + ساکارز)

– آبمیوه‌ها محتوی 10٪ (گلوکز + فروکتوز + ساکارز)

– شیرینی و آب‌نبات محتوی 18٪ (گلوکز + فروکتوز + ساکارز)

– دانه های شیرین محتوی 20٪ (گلوکز + فروکتوز + ساکارز)-

– محصولات شیر محتوی 10٪ (گلوکز + فروکتوز + ساکارز)

]]> https://drsokhandan.com/fa/%d9%83%d9%88%d8%b1%d8%aa%d9%8a%d8%b2%d9%88%d9%84/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=%25d9%2583%25d9%2588%25d8%25b1%25d8%25aa%25d9%258a%25d8%25b2%25d9%2588%25d9%2584 Tue, 08 Sep 2020 05:56:30 +0000 http://drsokhandan.com/?p=2162 كورتيزول که اغلب هورمون استرس نامیده می‌شود، نوعی هورمون Glucocorticoid آدرنال (کورتیکواستروئید) است که توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شود. کورتیزول فراتر از هورمونی است که فقط در هنگام استرس ترشح می‌شود. درک کورتیزول و تأثیر آن بر بدن به تعادل هورمون و دستیابی به سلامتی کمک می‌کند. گیرنده های کورتیزول که در هر سلول از بدن ما وجود دارد، بر بسیاری از عملکردهای مختلف بدن تأثیر می‌گذارد. کورتیزول می‌تواند باعث کمک به کنترل سطح قند خون، تنظیم متابولیسم، کمک به کاهش التهاب و کمک به حافظه شود. این ماده بر کنترل تعادل نمک و آب تأثیر دارد و به کنترل فشار خون کمک می‌کند. در زنان، کورتیزول از جنین در حال رشد در دوران بارداری نیز پشتیبانی می‌کند. همه این عملکردها باعث می‌شود کورتیزول به عنوان هورمونی حیاتی برای محافظت از سلامتی و تندرستی به حساب بیاید. کورتیزول ممکن است به کنترل آلرژی (با تثبیت لیزوزوم) کمک کند. بیشترین میزان ترشح کورتیزول در اوایل صبح و بعد از غذا اتفاق می‌افتد. حداکثر میزان کورتیزول تقریباً در ساعت 7:00 صبح و کمترین میزان آن تقریباً در ساعت 11:00 شب اتفاق می‌افتد، پس از آن، ترشح کورتیزول از قشر آدرنال فقط در آزاد سازی‌های مختصر (7 تا 15 مرتبه در روز) اتفاق می‌افتد. 5٪ کورتیزول بدن به طور آزاد به آلبومین متصل است.

اثرات سمی کورتیزول ( در میزان‌های بالای آن)

– روند پیری را تسریع می‌کند.

– سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند.

– ممکن است دلیلی برای فشار خون بالا باشد.

– ممکن است باعث خستگی شود.

– ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود.

– ممکن است در چاقی همکاری و کمک کند.

– میزان نوران بازدارنده آلزایمر را افزایش می‌دهد.

– کورتیزول باعث افزایش اشتها می‌شود. (منجر به پرخوری در دوره های استرس می‌شود.)

– در بیماران افسردگی سطح کورتیزول عصرگاهی بزاقی به مقدار (>mg/ml 0.594) افزایش پیدا میکند.

– بی خوابی

– میگرن

– خطر ابتلا به PMS را افزایش می‌دهد.

– کورتیزول در پاسخ به استرس در بدن تولید و آزاد می‌شود.

اسیدهای چرب امگا-3 که روغن امگا-3 نیز نامیده می شود، نقش مهمی در فیزیولوژی و رژیم غذایی انسان دارند.

سه نوع امگا-3

– آلفا-لیولنیک اسید (ALA) در روغنهای گیاهی دانه های خوراکی (گردو، بذر کتان، شاهدانه)

– اسید اکوساپنتانوئیک در روغنهای دریایی (ماهی، کریل، تخم مرغ و جلبک های خاص)

– اسید Docosahexaaenoic در روغنهای دریایی (ماهی، کریل، تخم مرغ و جلبکهای خاص)

مزایای سلامتی اسید چرب امگا-3

– ممکن است با مهار تولید آپوپروتئین (APO-a)  از بیماریهای قلبی عروقی (CVD) پیشگیری کند.

– ممکن است از فشار خون بالا جلوگیری کند.

– ممکن است از تصلب شرایین جلوگیری کند.

– ممکن است از حمله قلبی جلوگیری کند.

– ممکن است از سکته مغزی جلوگیری کند

– التهاب مرتبط با کولیت را کاهش می دهد.

– ممکن است از بیماری کرون جلوگیری کند.

– از سنگ کیسه صفرا جلوگیری می کند.

– ممکن است به جلوگیری از دژنراسیون ماکولای وابسته به سن (ARMD) بافتهای چشمی کمک کند.

– ممکن است به پیشگیری و درمان بیماریهای خود ایمنی کمک کند.

– ممکن است به جلوگیری از کبد چرب کمک کند.

– ممکن است سطح تری گلیسیرید بالای سرم را کاهش دهد.

– ممکن است هوموسیستئین بالا را کاهش دهد.

ماهی های سرشار از اسید چرب امگا-3

–  شاه ماهی سالمون

– ماهی ماکرل

– ماهی هرینگ

– ساردین

– قزل آلا

– ماهی تن

روغن های ماهی ممکن است به طور بالقوه با اثرات سمی موارد زیر مقابله کند:

1. ممکن است از تولید بیش از حد سیتوکینها جلوگیری کند (اینترلوکین 1، اینترلوکین 6 و فاکتور نکروز تومور).

2. ممکن است سطح کراتین فسفوکیناز (CPK) را در افرادی که ورزش فشرده و سنگین انجام میدهند، کاهش دهد.

3. ممکن است توانایی استرس (ذهنی) را برای افزایش سطح کورتیزول مهار کند.

4. ممکن است به کاهش عوارض جانبی سمی داروی ضد سرطان کمک کند.

5. ممکن است سطح پروتئین C-Reactive را کاهش دهد.

6. ممکن است تولید اسید آراشیدونیک در بدن را کاهش دهد.

7. ممکن است سطح فیبرینوژن بالا را کاهش دهد.

8. ممکن است به جلوگیری از کبد چرب ناشی از الکل کمک کند.

9. ممکن است باعث کاهش تری گلیسیرید بالای سرم و افزایش سطح HDL در افراد سیگاری شود.

اثرات سمی روغن ماهی

1. ممکن است در برخی افراد اسهال ایجاد کند.

2. ممکن است باعث ناراحتی موقتی دستگاه گوارش در برخی از افراد شود.

3. ممکن است سطح کلسترول LDL را افزایش دهد (12 گرم در روز) که به دنبال آن امکان کاهشویتامین E وجود دارد